วนอุทยานไม้กลายเป็นหิน

ประวัติความเป็นมา

มีการค้นพบครั้งแรกในราวเดือนตุลาคม พ.ศ.๒๕๔๖ ในเขตป่าสงวนแห่งชาติป่าแม่สลิด-โป่งแดง ต.ตากออก อ.บ้านตาก จ.ตาก ซึ่งจากการสำรวจโดยกรมทรัพยากรธรณีและเจ้าหน้าที่หน่วยป้องกันรักษาป่าแม่สลิด-โป่งแดง พบข้อมูลเบื้องต้นว่าไม้กลายเป็นหินถูกฝังกลบอยู่ในชั้นตะกอนกรวด ซึ่งมีลักษณะเป็นตะกอนตะพักลำน้ำระดับสูง ซึ่งเป็นตะกอนที่เกิดจากการสะสมตัวบริเวณตะพักลำน้ำของแม่น้ำปิงและเมื่อเชื่อมโยงกับเหตุการณ์ทางด้านธรณีวิทยาของประเทศไทยก็พบว่าชั้นตะกอนดังกล่าวมีการสะสมตัวมาตั้งแต่ประมาณ ๘๐๐,๐๐๐ ปีมาแล้ว ซึ่งการสะสมตัวของตะกอนดังกล่าวมีสาเหตุมาจากการยกตัวครั้งสุดท้ายของแนวเทือกเขาด้านตะวันตกของประเทศ ซึ่งเชื่อกันว่าการยกตัวดังกล่าวเป็นเหตุให้เกิดการถล่มของภูเขาและทำให้เกิดน้ำป่าไหลบ่าลงมาทางด้านตะวันออกของแนวเทือกเขา และยังส่งผลให้ทางน้ำในแอ่งเกิดการขยายใหญ่ชั่วคราว สายน้ำที่ไหลเชี่ยวกรากได้พัดพาเอาซากต้นไม้ที่เกิดการโค่นล้มมาทับถมรวมกับตะกอนกรวดขนาดใหญ่ หลักฐานเหล่านั้นคือชั้นกรวดขนาดใหญ่ที่พบแผ่กระจายอยู่สองฝั่งแม่น้ำปิง ตั้งแต่บริเวณท้ายเขื่อนภูมิพล อำเภอสามเงา จังหวัดตาก ต่อเนื่องลงมาถึงอำเภอเมือง จังหวัดกำแพงเพชร ต่อมาการกัดเซาะของทางน้ำหลากที่เกิดในฤดูฝน ทำให้ซากไม้กลายเป็นหินบางต้นโผล่ขึ้นมาบนผิวดิน เมือชาวบ้านพบเห็นจึงทำให้เกิดความรู้เท่าไม่ถึงการณ์เข้าบุกรุกและขุดค้น ลักลอบนำเอาซากไม้กลายเป็นหินดังกล่าวมาขายและถูกเจ้าหน้าที่ทราบเรื่องและเข้าสำรวจดังข้อมูลข้างต้น

ที่ตั้ง

วนอุทยานไม้กลายเป็นหินตั้งอยู่ หมู่ที่๗ ตำบลตากออก อำเภอบ้านตาก จังหวัดตาก ในเขตป่าสงวนแห่งชาติป่าแม่สลิด-โป่งแดง บริเวณกิโลเมตรที่ ๔๔๓ บนทางหลวงหมายเลข ๑ ถนนพหลโยธิน ซึ่งทางเข้าวนอุทยานไม้กลายเป็นหินจะตั้งอยู่ตรงกันข้ามโรงพยาบาลบ้านตาก ห่างจากถนนพหลโยธินประมาณ ๒.๕ กิโลเมตร


ต้นที่ ๑